FORUM AKWARYSTYCZNE CZĘSTOCHOWA

[geopeliacuneata]

Witam.

Temat o afrykańskich ślimakach wprawdzie wcześniej powstał, ale ilość i zróżnicowanie (a także uroda) gatunków jest przeogromna, a i wymagania mają ciut większe niż plastikowy kubeł wypełniony ziemią i obierki do jedzenia, w związku z czym postaram się temat nieco odświeżyć pod względem hodowli terrarystycznej, nie wędkarskiej czy karmowej masówki.



Moje własne fulice albino body. Znacznie bardziej urodziwe i rzadziej spotykane, niż osobniki nominalne, jednak wymagania mają oczywiście identyczne.

Terrarium: Jeśli mowa o wymiarach: im większe, tym lepsze. Nie są to zwierzątka terytorialne, nie wymagają zbyt wiele przestrzeni, ale trudno sobie wyobrazić trzymanie ślimaka ze skorupą długości przynajmniej kilkunastu centymetrów w terrarium wielkości pudełka po butach. Ze względu na wygodę przy częstych wymianach podłoża oraz myciu pod bieżącą wodą (ciężko dobrze doczyścić ślimaczy śluz na sucho) dobrze sprawdzają się wszelkiej maści plastikowe pojemniki z pokrywami. Oczywiście odbiera to nieco uroku przy obserwacji zwierząt, gdyż w większości są one półprzejrzyste lub kolorowe, ale świetnie zdają egzamin faunaboxy. Najważniejszą sprawą jest odpowiednia cyrkulacja powietrza w pojemniku. W terrariach szklanych i faunaboxach sprawa jest załatwiona, w pudełkach trzeba trochę uwagi temu poświęcić: lutownica bądź inne rozgrzane narzędzie i odpowiednio wykonane otwory - 5 minut roboty. Ważne, aby była mocno wydajna. Przy wyższej temperaturze i przy wysokiej wilgotności podłoże zamieni się w stertę gnijących resztek w mgnieniu oka. Wilgotność utrzymujemy na poziomie 80% poprzez codzienne zraszanie terrarium. Najlepsze podłoże, choć praktyk w tym temacie jest sporo, to włókno kokosowe. Poziom podłoża powinien pozwolić ślimakowi w całości się w nim zakopać: musi być przynajmniej równy długości muszli. Podłoże utrzymujemy cały czas wilgotne, jednak nie zalane wodą, aby biedaków lub ich ewentualnych jaj w przyszłości nie podtopić. Optymalna temperatura oscyluje w granicach 24 - 27 stopni. W chłodnych mieszkaniach lub w sezonie zimowym zalecane jest podwyższenie temperatury przy pomocy maty lub kabla grzewczego, co w przypadku jednego, niewielkiego terrarium nie jest ani łatwe ani ekonomiczne. Warto po prostu umieścić pojemnik w cieplejszym miejscu, gdzie zimą nie będzie narażony na spadki temperatur.

Pokarm: Z pozoru wielki ślimak zeżre wszystko, co roślinne, jednak diety trzeba mocno pilnować jeśli chodzi o zawartość szczawianów, które łatwo wiążą wapń. Wiedzą o tym dobrze wszyscy posiadacze żółwi. Jest to zasada bez odstępstw jeśli chcemy posiadać zdrowe ślimacze stado. Listy patentów na urozmaicenie diety nie mają końca, do ulubionych należą: ogórki, arbuzy, cukinie, melony, dynie, banany, nektarynki, bazylia, liście fasoli i ogórka, mniszek, kiełki nasion słonecznika, fasoli, płatki i otręby, można spokojnie eksperymentować z pokarmami dla ryb, spirulina jest z reguły omijana.

Pomimo dość długiego tekstu, hodowla lissachatin jest banalna. Powyższy opis dotyczy nie tylko fulic i ich podgatunków, ale także l. iredalei. Większe ślimaki, jak Achatiny achatiny, A. albopicty, A. zanzibarice czy reticulaty wymagają już troszkę więcej uwagi.

Są łagodne, bardzo towarzyskie i wdzięczne, można je śmiało wyciągać na rękę i pomiziać wilgotnym paluszkiem. O dziwo, nie boją się.

Jakiekolwiek pytania - myślę, że pomogę.
Jako obecna mamusia sporej ilości albinosków oraz mam nadzieję rychło l. iredalei (kształt identyczny, żółta skorupa, kremowe ciało, czekoladowy pyszczek) - chętnie podzielę się przychówkiem. W odpowiednim czasie dam ogłoszenie.

Pozdrawiam[/u]

[Kuba]

Ciekawy opis i dość rzadko spotykane w domach zwierzaki

[geopeliacuneata]

Dziękuję. Aczkolwiek na tle reszty domowników ślimaczki wypadają bardzo blado i wybitnie przyjaźnie. Może jeszcze czymś się pochwalę...